Is data overheersend in de Formule 1?
Als vaste kijker naar de Formule 1, en dat al vele jaren, blijf ik mij nog elke race weer verbazen over de strategie van de teams. Ook tijdens de laatste race voor de zomerstop in België zat ik weer met open mond te kijken. Vooral bij Red Bull snapte ik er even geen hout van. Tijdens de race bijvoorbeeld komt Max Verstappen achter George Russell terecht die op zijn beurt achter Sergio Perez aan rijd. Een aantal ronden is dat het geval en achter Verstappen komt Lando Norris steeds dichterbij. Op dat moment dacht ik: waarom halen ze Perez niet direct voor Russell vandaan zodat hij geen DRS meer heeft, en dan kan Verstappen op zijn beurt proberen om met zijn DRS de Brit te passeren. Het was in mijn gedachte een makkelijke keuze, immers weten ze bij Red Bull dat ze als team waarschijnlijk de constructeurtitel niet gaan winnen en zich vooral moeten gaan richten op Max Verstappen. Was het een logische gedachte of zit ik als leek helemaal verkeerd te denken?
Het zal wel het laatste zijn. De Formule 1 is een zeer gecompliceerde sport, soms niet goed te volgen voor de fan. De enorme regelgeving is daar debet aan maar ook de technologie draagt daar een steentje aan bij. Duizenden mensen binnen een F1 team zijn dagelijks bezig met het bekijken van data en maken analyses die daarop gebaseerd zijn. Soms krijg je het idee dat er meer computers/laptops aanwezig zijn tijdens een raceweekend dan teampersoneel. Een overvloed van informatie verschijnt er op die apparaten. Over de raceauto natuurlijk via allemaal sensoren maar ook veel randzaken verschijnen op de schermen. De vraag is echter, is zoveel info eigenlijk wel nodig, kan een hoeveelheid gezond verstand van mensen met veel ervaring soms niet beter werken? Zorgde de data informatie ervoor dat Perez daar bleef rijden?
In België vond ik Mercedes wel een goed voorbeeld. Hamilton gaf aan dat zijn banden goed waren, maar werd ondanks deze info toch binnengeroepen voor een bandenwissel. George Russell gaf ook door dat zijn banden oké waren, en weigerde binnen te komen. Russell zei dat hij de race ging uitrijden op de set harde banden die hij eronder had liggen, en won de race. Nou ja, uiteindelijk niet omdat hij gediskwalificeerd werd omdat de auto ruim een kilo te licht was na gewogen te zijn na afloop van de race. Volgens Mercedes kwam dit omdat Russell teveel rubber had versleten aan het einde van de race. Lekker dan, sta je even als team lekker voor l*l met al je data. Hier blijkt dus dat het gevoel van de mens/coureur goed was, maar de data het liet afweten om de eenvoudige reden dat er iets gebeurde wat niet voorzien was. Iedereen zat met zijn neus op het computerscherm te turen en niemand die ook maar de gedachte opperde of dat wat Russell wilde wel mogelijk was zonder schadelijke gevolgen. Tja, dit stond immers niet geprogrammeerd en was er dus geen aanwezige data beschikbaar. Simpelweg omdat alle teams een race in België hadden gepland met een twee stop strategie.
Natuurlijk is de Formule 1 in zijn geheel een heel geavanceerde sport geworden. De technologie is kwalitatief van hoge kwaliteit en innovatief, en is belangrijk voor de toekomst op onze aardbol. Maar ik blijf toch met het gevoel zitten dat sport ook moet zijn gebaseerd op menselijke factoren. Mensen hebben nu eenmaal ogen, oren en hersenen. Die drie tezamen kunnen al die data overrulen. Vaak hoor je de coureurs al aangeven wat ze voelen of horen als er iets mis is met de auto. Ze moeten dan wachten totdat de race-ingenieur verteld wat ze moeten doen zoals de data dat aangeeft. Een buienradar is mooi, maar even naar de lucht staren en een hand uitsteken van hoe hard het regent of voelen hoe hard het waait.
Menselijke fouten moeten blijven. Waar gewerkt wordt worden immers fouten gemaakt. Het moet niet zo zijn dat een fout al snel wordt gekoppeld aan een storing of fout van de computer, wat op zich een gemakkelijk excuus is. Natuurlijk kan je niet zonder deze hulpmiddelen, niet in de sport maar ook niet in het dagelijkse leven. Maar het gevoel en het denken van de mens van vlees en bloed mag niet verloren gaan. En daarom vind ik acties zoals van Russell in België heerlijk om te zien, en gunde ik hem die overwinning. Maar helaas won de regelgeving en de geavanceerde techniek die men daarvoor gebruikt om de coureur te straffen. Een racer met intuïtie en bijbehorende zintuigen eindigde daarom als laatste in de race. De kop boven dit schrijven luid: is data overheersend in de Formule 1? Nee, ik denk het niet, nog niet.
George Russell zal daar misschien ander over denken.