Mag ik ook even klagen

Het formule 1 seizoen is al weer even onderweg in 2015. Als je volger ben van de Formule 1 dan heb je zo je eigen mening over dit circus. Iedereen wil dat graag ventileren, als onbekende volger op een website, een blog, een forum of waar dan ook. De wat bekendere namen in de F1 hebben de pers als uitlaatklep. Sommigen staan vooraan om hun mening en hun beklag haarscherp uit te doeken te doen. De pers duikt er bovenop wanneer er insiders van de Formule 1 lopen te klagen hoe fout de F1 bezig is. Natuurlijk is er een vrijheid van meninguiting in een deel van de wereld, maar wat de Formule 1 betreft wordt ik wel eens moe van die klaagzang en die vingerwijzingen. De Formule 1 lijkt wat aan populariteit te verliezen, maar daar zijn vele personen debet aan, ook de notoire klagers.

Door de multimediale wereld waarin we heden ten dage leven, wordt alles sneller onder een vergrootglas gelegd. Elke fout van een rijder wordt uitvergroot, in slow motion tig keren herhaald, en menigeen heeft daar zijn mening over. Elk woord dat er wordt gesproken wordt zo vaak herhaald in de pers, dat er soms kolderieke situaties ontstaan. En diegene die de woorden heeft uitgesproken is hiervan het dupe, ook al ontkent hij ten stelligste dat hij die woorden heeft uitgesproken. Niet voor niets zie je op televisie steeds meer sporters en leidinggevenden met elkaar praten met de hand voor de mond. Men beschermd zichzelf en elkaar in deze, zo voor de ogen, transparante sportwereld.

Ook de Formule 1 maakt deel uit van deze wereld. De techniek en de televisieregistratie zorgt ervoor dat de Formule 1 steeds voorzichtiger omgaat met alles wat een camera met zich meedraagt. En toch horen en zien we steeds meer. Men kan meeluisteren wat er tijdens de race gezegd wordt tussen teamleiding en coureur. Hoewel we dit wel met een korreltje zout moeten nemen. Niet alles wat er wordt gesproken wordt uitgezonden. Coureurs die op het podium verschijnen voor de huldiging – nog vol met adrenaline - worden meteen geïnterviewd en later komt er dan de persconferentie. Na de race staan er meteen zogenaamde experts klaar om hun mening te geven over wat goed, maar vooral wat er fout is gegaan in de race. En helaas, we doen er allemaal aan mee, zelfs ik.

Er wordt wat afgeklaagd in de Formule 1. De ene vind dat de banden niet voldoen, de ander vind de motor prut. Het chassis voldoet niet, het circuit is niks, meer brandstof in de tanks, de jury is onredelijk, de FIA moet op de schop, coureurs zijn te jong, Ecclestone is te oud en ga maar door met de waslijst van klachten. Zo langzamerhand vraag ik me af of er wel wat goeds is te noemen in de Formule 1. Er blijven altijd punten voor verbetering, in welke sport dan ook. De Formule 1, met zijn miljoenen volgers, is een altijd uitdagende sport. Riskant voor de beoefenaars en tegelijk innovatief wat betreft veiligheid en technische ontwikkelingen.

De Formule 1 is de top van het autoracen. Laten we genieten van al dat moois wat er tijdens de races afspeelt, zowel vooraan als achterin het veld. Laten we niet alles vergelijken met de tijden van toen, maar kijken en vooral accepteren van de tijden van nu. Bij elke sport zijn er nu eenmaal regels, en die zorgen wel eens voor kritiek. Ik heb het gevoel dat we echter bij de F1 wel erg zeuren. En dus van mijn kant éénmalig dan maar: mag ik ook even klagen over al die personen die altijd weer klagen.

F1 2014

Een aantal weken na het einde van het Formule1 jaar 2014 toch maar in de virtuele pen geklommen. Na negentien races mocht Lewis Hamilton zich, voor de tweede keer in zijn carrière, laten kronen tot Wereldkampioen. Elf wedstrijden wist de Brit winnend af te sluiten, en is de eindzege dik verdiend te noemen. Samen met zijn teamgenoot Nico Rosberg, die tweede werd in de eindrangschikking, heerste het Mercedes duo het jaar 2014. Mercedes won ook op overtuigende wijze de titel bij de constructeurs. Na een periode van Red Bull lijkt Mercedes de komende jaren het te kloppen team.

Het F1 jaar 2014 zal niet de boeken ingaan als het meest spectaculaire racejaar in de koningsklasse van de racesport. Daar was de suprematie van Mercedes nu eenmaal te groot voor. Maar om nu te zeggen dat het saai was, is in mijn ogen ook niet correct. We hebben genoten van een aantal mooie races, waarbij er werd gevochten om elke plaats en was de wederopstanding van Williams F1 team een waar genot om naar te kijken. Ricciardo wist drie keer zijn Red Bull als eerste over de finish te rijden, en ook dat mag een goede prestatie genoemd worden van de altijd breed lachende Australiër. De ex- wereldkampioen Sebastian Vettel reed een vrij kleurloos seizoen, en mag volgend jaar zijn geluk beproeven bij Ferrari.

Het jaar 2014 kende ook dieptepunten. Zo was er de enorme crash van Jules Bianchi in Japan. De Fransman van Caterham ligt op dit moment in een ziekenhuis in Nice, en men is voorzichtig met medisch nieuws. De toestand van Jules wordt nog altijd kritiek maar stabiel genoemd. Het is te hopen, voor hem en zijn naasten, dat de sympathieke Fransman weer de oude wordt. De kleine teams hadden het financieel erg moeilijk dit jaar. Marussia en Caterham kwamen onder curatele te staan aan het einde van het seizoen. Marussia werd failliet verklaard en Caterham kon na een financiële ‘bedelactie’ nog aan de start verschijnen voor de laatste race in Abu Dhabi. Het is op het moment van schrijven nog onduidelijk of beide teams in 2015 aan de start verschijnen.

Ik sluit af met een beetje kritiek, een eigen mening dus. Het jaar 2014 was niet het seizoen waarop ik stiekem had gehoopt. Het was mij allemaal even te klinisch. Door alle regelgevingen voor en tijdens het seizoen leek het wel of de coureurs niet allemaal voluit durfden te racen, bang voor reprimandes of schorsingen. Bernie Ecclestone en de zijnen zullen toch eens bij zichzelf ten rade moeten gaan of dit jaar 2014 wel de juiste graadmeter is geweest voor de toekomst. De Formule 1 volgers grommen en willen spektakel en echte races zien. Races waarbij zo nu en dan eens een schouderduwtje wordt uitgedeeld, zonder dat de coureur bang is dat hij zichzelf na afloop terugvindt op de laatste plaats wegens een straf uitgedeeld door de jury. Natuurlijk moeten er regels zijn voor de veiligheid van de mannen in en om de auto’s, maar laat het alsjeblieft geen jurysport gaan worden. Dan haak ik echt af, en ga wel turnen kijken. Dat laatste moet je met een korreltje zout nemen. Maar veel Formule1 volgers haken af, als je danzij alle regels door de bomen het bos niet meer ziet.

In 2015 is Formule1start er weer bij, en hier op Formule1start maar met een paar regeltjes.

Formule1 2014, en hoe nu verder….

Na zes races in het seizoen 2014 is de dominantie van Mercedes enorm te noemen. Alle races tot en met Monaco, het moment waarop ik dit schrijf, zijn gewonnen door een Mercedes coureur. Vier maal won Hamilton en twee keer was Rosberg de sterkste. De strijd om het WK lijkt dan ook tussen deze twee rijders te gaan, terwijl de constructeurs titel al bijna veilig is gesteld door het Duitse merk. Natuurlijk de klasse van Mercedes, die goed is omgesprongen met de nieuwe motor en reglementen van dit jaar. Velen noemen dit seizoen nu al saai en niet om aan te zien. Hoe nu verder…..?

Als je Mercedes fan bent, dan verkeer je in extase, en wil je in alle races niets anders zien dan een oppermachtig team. Dat is mooi, maar wat blijft er dan over voor al die andere fans, die Mercedes niet als favoriet hebben. En wat te denken van alle neutrale volgers van de Formule 1, die elk raceweekend voor de buis plaatsnemen om mooie en spannende races te zien. Wat moeten zij nu met de rest van dit seizoen?

Ik ben zo’n neutrale volger. Ik heb niet echt een favoriet, ik kijk voor spanning en sensatie en ben nu eenmaal een fan van deze koningsklasse in de autoracerij die men Formule 1 noemt. Ik zit elke raceweekeinde te kijken en te hopen op mooie autosport, en niet naar een optocht vooraan van Mercedes. En dus keek ik naar de uitzending van de GP van Monaco ligt geïrriteerd naar de twee voorop. Rosberg en Hamilton, die mijlen voor de rest van het veld vooruit rijden. Ik kan daar helaas niet warm of koud van worden, hoezeer ik het deze jongens ook gun. Hoe nu verder…..

Vanaf Monaco weet ik het. Net zoals de regisseur die de uitzendingen van de Formule 1 in goede banen moet leiden. Ik, en deze man, kijken driekwart van de race naar de jongens achter Mercedes. En daar gebeurt wel het één en ander. Inhaalmanoeuvres om je lippen bij af te likken. Spektakel die je vooraan zelden ziet dit seizoen. En dan denk je, dat is toch ook leuk om naar te kijken.

Volg bijvoorbeeld eens Red Bull, waar Ricciardo op niet mis te verstane wijze Wereldkampioen Vettel naar het tweede plan verwijst. Vettel die zijn suprematie van vorig jaar geheel ziet verdwijnen aan de horizon. Force India die samen met Williams elke wedstrijd weer een robbertje uitvechten op de baan. De twee teams geven elkaar weinig toe en zijn aardig op weg om het Ferrari lastig te maken, hoewel Alonso wel solide zijn races rijdt. In de GP van Monaco pakte Bianchi voor Marussia zomaar twee punten, en dat is toch ergens wel sensationeel.

En dus ga ik me vanaf nu richten op wat er achter Mercedes gebeurt. Zal Sauber, wat net als Caterham nog puntloos is, Giedo van der Garde gaan inzetten? Hoe zal het Lotus verder vergaan, en zullen ze het geluk eens aan hun zijde hebben? En dan de jonge honden van Toro Rosso. Zullen die het lef blijven laten zien, waar ze tot nu toe in staat zijn geweest? En zal de geslepen vos van McLaren, Jenson Button, nog wat voor ons in petto hebben de komende races?

Zo ga ik verder dus. En met mij hoop ik velen anderen. Want mede dankzij de suprematie van Mercedes komen anderen wellicht meer in de schijnwerpers te staan. Noem het achterhoede gevechten of zitten op de tweede rang, voor mij zijn het net zulke coureurs als die van Mercedes. Het seizoen blijft dus evengoed leuk en amusant om naar te kijken. Ik en de regisseur weten nu in ieder geval hoe het verder moet…..

Vettel, Vettel en nog eens Vettel

Niemand kan om het feit heen dat de prestaties van Sebastian Vettel bewonderenswaardig zijn. Dertien zeges in één seizoen, negen overwinningen op een rij en een vierde wereldtitel. De feiten liegen niet, de Duitser was dit jaar van uitzonderlijke klasse. In de tweede seizoenshelft was Vettel de enige die de winst pakte en was hij in sommige GP’s zo dominant, dat het bijna slaapverwekkend was.

De toeschouwers jouwden Vettel in Italië en Singapore uit en dat is in mijn ogen de Formule 1 onwaardig. De reacties gaven echter wel weer, dat de Formule 1 volgers baalden van de suprematie van Vettel en Red Bull. De toeschouwers misten de spanning die men graag wil zien in de koningsklasse van de autoracerij. 2013 zal snel worden vergeten omdat het jaar teveel werd gedomineerd door één man en één team.

Je kan het Vettel niet kwalijk nemen. De viervoudige wereldkampioen is een supertalent en een meer dan uitstekend coureur. Mentaal is hij erg sterk en kan daardoor uitstekend met de druk, die hij ongetwijfeld zal voelen, omgaan. Vettel wil winnen, ook al moet hij daarvoor een enkele keer teamorders negeren. Een groot kampioen mag dat zo nu en dan, al zal zijn ex-teamgenoot Mark Webber het met deze stelling niet helemaal eens zijn.

Sebastian Vettel wordt al vergeleken met zijn landgenoot Michael Schumacher. De zevenvoudig wereldkampioen ziet in Vettel een coureur die zijn kunststukje wel eens kan evenaren of zelfs verbeteren. En met zijn leeftijd van 26 jaar kan Vettel de woorden van zijn illustere landgenoot wel eens waar gaan maken.

Nu gun ik Vettel het allerbeste. Maar omwille van mijn liefde voor de F1, en voor die miljoenen anderen die de Formule1 een warm hart toe dragen, laat 2014 niet een kopie worden van 2013. Laten we hopen dat er meer strijd en spanning wordt geleverd in het komende Formule1 seizoen. De intrede van een nieuwe motor en nieuwe regels kunnen een start zijn van de aanval van andere teams op Red Bull en met name op Vettel. Ik zeg niet dat Vettel geen wereldkampioen mag worden komend jaargang, maar als hij het wordt dan het liefst in de laatste race in Brazilië. Dat zou dan automatisch inhouden dat we een heel jaar volop in spanning zitten en tot aan het einde toe onwetend blijven wie er wereldkampioen gaat worden.

Dat we in 2014 meer winnaars van races op het podium zullen gaan zien. Dat we coureurs zien worden gehuldigd die we eigenlijk niet daar zouden verwachten. Dat we veel namen zien voorbij komen die de strijd willen en kunnen aangaan met de viervoudige wereldkampioen met dat ene omhoog gestoken vingertje. Gewoon andere gezichten en namen dan die van Vettel, Vettel en nog eens Vettel.

Sorry Horner

Halverwege het seizoen 2013 staat de winnaar van 2010,2011en 2012, zowel  bij de  constructeurs als bij de rijders, gewoon weer bovenaan de ranglijst. Het team, onder leiding van de Brit Christian Horner, is opnieuw de grootste kanshebber op de Wereldtitel in de Formule1. Sebastian Vettel is de te kloppen man dit seizoen. De Duitser is onmiskenbaar een groot racetalent, dat is na de afgelopen drie jaren wel gebleken. De Wereldkampioen heeft alle karaktereigenschappen die een groot kampioen nodig heeft om te presteren. Maar, zoals altijd is er een maar, is natuurlijk wel afhankelijk van de mensen om hem heen.

Horner is een strateeg. De Brit, die er altijd heeft voor gekozen om een beetje op de achtergrond te blijven. Interne aangelegenheden probeert de Chef de equipe ook zoveel mogelijk te beschermen. Personeel wordt zoveel mogelijk afgeschermd van de boze buitenwereld en dat concept werkt goed. De ruzie tussen Vettel en Webber dit seizoen, werd bekwaam en zo snel mogelijk weggemoffeld en binnenkamers besproken. Een kwaliteit die Horner prima beheerst. Verder is hij een leider die, samen met technisch directeur Adrian Newey, het team steeds op een hoog niveau weet te houden. Ruim 500 mannen en vrouwen zijn dagelijks in de weer met Red Bull Racing team, en het budget wat hiervoor allemaal nodig is ligt (en dit bedrag blijf toch wel natte vinger werk) rond de 279 miljoen Euro in 2013.

Mooi, de centenkwestie. En zoals in de meeste sporten het geval is, is ook bij de Formule1 het team met de meeste centen ook het team met de beste prestaties. Zet Vettel in een Williams, die rond moeten komen met ongeveer 110 miljoen Euro, en zijn kans op de Wereldtitel is verkeken. Niet om Williams negatief hier neer te zetten, maar het zijn wel feiten. Door het kapitaal wat Red Bull tot zijn beschikking heeft kan het ook zijn mondje roeren als het niet gaat zoals gewenst is. De bandenkwestie met Pirelli is daar duidelijk een voorbeeld van. Red Bull was het eerste team wat een klaagzang liet horen, en zowaar kreeg het bijval van andere teams ,die ook de banden niets vonden, met zich mee. De Italiaanse bandenfabrikant werd de zondebok, en mag met extra testen nu proberen de banden te fabriceren die Red Bull en de zijnen wel goed liggen.

Evenwel moet je toch concluderen dat Red Bull een goed geoliede machine is. Het team weet op de juiste momenten weer de beste beslissingen te nemen. Een kwaliteit die niets te maken heeft met het beschikbare kapitaal. De samenwerking tussen de staf, monteurs en coureurs moet al jaren goed zijn, anders kan je ondanks alles, dit niet voor elkaar krijgen. Dit jaar is een overgang jaar naar het komende seizoen waar men met nieuwe motoren gaat rijden. De meeste teams zullen volgend jaar moeite hebben met alle nieuwe aanpassingen. Ik vermoed dat Red Bull dit als eerste team het goed onder de knie zal hebben.

Toch hoop ik stiekem dat Ferrari, Lotus of Mercedes ergens nog dit jaar en anders volgend jaar een oplossing vinden om Red Bull te verslaan. Niet dat ik Red Bull iets misgun, maar het zal voor ons ‘neutrale’ volgers de Formule1 wel weer wat aantrekkelijker maken om te volgen. Ik zit in ieder geval niet te wachten op nog een aantal jaren suprematie van de Energiedrinkers. Sorry Horner.

Blubberrubber

De formule 1 is een wereld van snelheid en techniek. Wereldwijd volgen miljoenen racefanaten deze sport, waarin de teams en hun coureurs elkaar bestrijden op uiteindelijk deze eerder genoemde punten. Al jaren lang wordt de sport geperfectioneerd en de innovatie wordt veelal doorgevoerd in de personenauto’s waarin wij uiteindelijk in rijden. Maar de F1 is een sport, en natuurlijk kijken wij daar naar zonder alle bijkomstigheden, wij willen echte racesport zien.

Alles wordt beter in de racesport de laatste tientallen jaren. De motor, het chassis en de moderne technologie in het computertijdperk maakt dat het racen voor alle betrokkenen een stuk veiliger is geworden. En dat is een goede zaak, we willen het gevaar voor de monteurs en coureurs zoveel mogelijk minimaliseren. Prima zaak! En toch is en blijft er na al die jaren één hekel punt in de Formule 1…de banden.

Vooral de laatste jaren lijkt het altijd een hevige punt van discussie. Het zijn natuurlijk altijd de teams die moeite hebben met het beschikbare rubber, die klagen. En dit seizoen is het niet anders, sterker nog, het geklaag neemt toe. Red Bull, en in mindere mate Mercedes, klagen steen en been over de hoge slijtage van de banden dit jaar. Terwijl andere teams, zoals Lotus en Ferrari bijvoorbeeld die dit jaar prima met de banden omgaan, hebben eerder genoemde teams veel problemen met het rubber. En geloof me, ze rijden allemaal met dezelfde banden, elke race weer!

Red Bull is de laatste jaren, met Sebastian Vettel in hun gelederen, toonaangevend in de strijd om de wereldtitel. Echter lijkt dit jaar de concurrentie een stap dichterbij te zijn gekomen, en dat doet zeer bij de Red Bull mannen. En dus zoekt men naar een iets of wat de oorzaak is van de wat mindere prestaties van het team. En deze is snel gevonden, het blubberrubber. In mijn ogen een zielige vertoning, en ik ben altijd neutraal wat de F1 betreft. Ik heb geen favoriet, ik wil alleen mooie spannende races zien.

Pirelli is de zondebok bij deze paar teams. Men kijkt niet naar de coureurs in eigen gelederen. De coureurs die geholpen worden door de techniek en eigenlijk maar twee dingen hoeven te doen. Racen zo hard als je kan en op zo’n manier dat je de banden slijtage in toom kan houden. Het is hun beroep, en dan rijst bij mij de vraag waarom meerdere teams wel goed met de banden kunnen omgaan (minder pitstops) en anderen niet.

Pirelli en de FIA hebben nu toch besloten om na zes races de bandenkwaliteit te evalueren en zelfs aan te passen. Dit alles in het voordeel van Red Bull en Mercedes. Dat andere teams zich maar bij deze beslissing moeten neerleggen, is niet relevant. Persoonlijk vind ik het een schande, dat enkele teams op deze manier hun zin krijgen. Teams die dit seizoen niet goed kunnen omgaan met de banden en zo alsnog via de FIA hun zin krijgen en Pirelli een mes in de rug steken.

Na Canada worden de nieuwe banden gebruikt, en ik mag hopen dat Lotus of Ferrari met het nieuwe rubber de winst na zich toetrekt (voor het eerst heb ik dus favorieten). En dan afwachten wat Red Bull dan weer te zeuren heeft. Nog even en we krijgen speciaal geprepareerd asfalt, waar het blubberrubber wel goed floreert, hebben ze bij Red Bull en Mercedes in ieder geval daar nooit meer over te klagen. Of.......

Neerlands trots

Giedo. De eerste Nederlander in de Formule1 sinds Christijan Albers, na zijn gedwongen vertrek in 2007. Giedo van der Garde rijd voor Caterham, een Brits team dat voor het tweede jaar meedoet in de koningsklasse van de autoracerij.

Mooi, tot zover deze inleiding. Nu naar onze Giedo. Onze Hollandse trots in de F1 sport. Giedo is een nieuwkomer, een ‘rookie’ dus, in de Formule 1. Na vier races staat hij troosteloos onderaan in het klassement, maar er moet wel gezegd worden dat hij alle vier de races heeft uitgereden! Het zit Giedo niet echt mee tot nu toe. Pech achtervolgd hem en dan een teammaat, Charles Pic, die als eerste de nieuwe updates op zijn auto krijgt. Arme Giedo!

In interviews komt onze Oranje vertegenwoordiger altijd kalm en welbespraakt over. Hij is zich bewust van de situatie waarin hij verkeerd, en dat het niet als te rooskleurig is, dat zie je niet van hem af. Tot overmaat van ramp heeft Caterham, Kovalainen weer in de renstal gehaald, en dat zal het vertrouwen van Giedo niet echt doen toenemen. De oude rot Kovalainen is nu testcoureur, maar de Fin wacht op zijn kans om het stuur over te nemen van de Nederlander, of niet soms?

Caterham is zeer tevreden over Van der Garde. Manager Cyril Abiteboul roemt Giedo om zijn kennis en professionele houding binnen het team en steunt Van der Garde volledig. Eigenlijk hoor je alleen maar positieve berichten over onze Giedo. Zal Caterham Giedo het seizoen laten uitrijden? Waarom niet denk ik dan. Kovalainen haalde in 2012, het jaar dat hij voor Caterham reed, geen enkele punt, dus is er eigenlijk geen man overboord voor Giedo.

Zal er een kentering komen bij Giedo als hij de nieuwe onderdelen op zijn wagen krijgt? Ik hoop van wel eerlijk gezegd. Ik ben positiever ingesteld dan sommige oud-coureurs schrijven in hun columns. Als ik dat lees krijg ik het gevoel dat Giedo na nog een paar races aan de kant wordt gezet. Ik heb geloof in Giedo, ik heb vertrouwen in Giedo, De Nederlander gaat de rest van het seizoen beter en beter rijden, ik voel het aan mijn water. Ik ben positief wat betreft Giedo en het team van Caterham. Ze gaan Marussia voorbij in de stand binnen enkele races en Giedo is zeker van zijn plaats tot tenminste het einde van het seizoen. Daarna zullen we wel verder zien.

Giedo wil en zal ik volgen in zijn groen bolide tot en met de laatste race in Brazilië. Dus Caterham, haal geen gekke dingen in je hoofd, denk aan ons en aan onze eigen Giedo, ons Neerlands trots!

De echte autopresentatie

Het is weer zover! De tijd dat de meeste teams de nieuwe raceauto lanceren voor het grote publiek. De pers wordt uitgenodigd en vele foto’s en filmmateriaal wordt er geschoten. Een beetje Formule 1 volger kijkt er reikhalzend naar uit, de nieuwe bolide voor het seizoen 2013. Hoe zal hij eruit zien en wat zijn de zichtbare veranderingen in vergelijk met het vorige seizoen?

De presentatie van de teams is wat minder ‘poenig’ geworden. Hiermee bedoel ik dat de kosten van dit festijn behoorlijk zijn gedrukt, en dat heeft weer te maken met de economische crisis waarin we al wat jaren zitten. Sommige teams kiezen ervoor om de nieuwe auto in hun eigen fabriek te showen en andere zijn zelfs zo zuinig dat ze de auto alleen maar op het internet plaatsen met de nodige gegevens erbij. Maar om eerlijk te zijn is dat laatste wel goed ook eigenlijk. Want het mag dan leuk zijn voor de genodigden om “live” aanwezig te zijn om de mooi gepoetste racewagen te bekijken, echt wijzer wordt je er niet van. En de sponsoren vinden het belangrijker om hun naam te zien pronken op de auto tijdens de race dan voor een opgedirkt publiek die alleen maar komen voor een hapje en een goed glas champagne, toch?! De aanwezige pers niet meegerekend natuurlijk.

De racewagen wordt pas interessant wanneer hij met brullende motor het circuit opgaat tijdens de eerste testdagen en natuurlijk bij de eerste race in Australië. Dan wordt pas duidelijk wat er onder die mooie gepoetste carrosserie bevind. Of de nieuwe snufjes die men bedacht heeft werkelijk van waarde zijn voor de rest van het seizoen. En vergeet ook de coureurs niet, die dan onder wedstrijdspanning hun bolide zo snel mogelijk over het circuit moeten sturen. Dat is wat ik belangrijk vind! Een prachtige uitziende auto is mooi, maar wanneer de wagen niet vooruit te branden is, heb je er ook niet veel aan.

Ik zal dus de foto’s bekijken en de nodige technische gegevens lezen van de nieuwe 2013 formule 1 wagens, maar kijk meer uit naar de eerste race. De start van het seizoen waarin zal blijken of de technische staf en de coureurs hun huiswerk goed hebben gedaan. Ik zal voor de buis zitten bij de aanvang van het nieuwe raceseizoen, kijkend naar die prachtige glimmende racemonsters. De presentatie van deze wagens, die de komende periode plaats vind, zal ik dan allang vergeten zijn. Het enige wat telt is de start, het moment waarop de lichten op groen gaan in Melbourne. Dan pas vind de echte presentatie van de nieuwe racewagens plaats!!